Snehaye Nagarayai

ස්නේහයේ නගරයයි සිත මගේ
මාවතක් හෝ නොවූ රාගයේ
වන්දනාවේ ගිහින් ඉන්න
ආසයි මටත් කොයි ඉසව්වේද
ඒ මෙත් පුරේ

යෞවනයේ නිල් නුවන් සේ රැඳී
රන් මලක් වේද හද සල්වනේ
නෙත් පහන් දල්වලා
සිත් සඳුන් දුම් දමා
රන් සිනා පාමි පූජාසනේ...

ස්නේහයේ...

මේ නවාතැන් ගෙවා ආත්මයේ
යනතුරා මිලින වී මතුදිනේ
සෙනෙහසේ සිහි නමින්
දොවන සේ යදිමි මා
පූජනීයයි උතුම් ආදරේ...

Viduli Dumriye Chanchala nadhaya

විදුලි දුම්රියේ චංචල නාදය
සවනත වැකෙන සඳේ...
කඳුළු පිරි දෙනෙතින් අතරින් මිහිරක්
මතුවිය සැලෙන හදේ...

සීත කඳුකරේ මීදුම අදිකයි
පමා වුණෙමි සොඳුරේ...
රූපවාහිනී අංජන රේඛා
නළඟන ඔබද ළදේ...

ආදර සුවඳින් දසතම මත්වෙන
වසන්ත සුළඟෙ හැපී...
සාගර විලමත පාවෙන උයනේ
මී විත පුරමු අපි...
මිනිසා පළමුව සඳ තරණය කළ
විසිතුරු කතන්දරේ දුර සඳ මඬලේ
සිනමා මැදුරක නරඹමු නිසංසලේ...

පාවෙන සඳකැන් සිසිලෙන් නෑවෙන
ආදර සඳුන් වනේ... නරඹමු සුරඟුන්
රඟදෙන රැගුමන් පියඹන අවන් හලේ...

මිනිසා හට දින සොයමින් වෙහෙසෙන
පරසතු කුසුම් විලේ ජයපැන් තොලගා
අමරණීය වන කුමරුන් මමය ඔබේ....

Api Ayeth hamu nowuna nam

අපි ආයෙත් හමු නොවුණා නම්
ඉස්සර දවසක මියගිය සෙනෙහස
යළි ඉපදී මා හද හඬවන්නට
අපි ආයෙත් හමු නොවුණා නම්...

ඔබ නාඳුනනා විරහ වේදනා
පෙරදා වින්දේ මා පමණයි...
හුඟ කලෙකින් හමුවී සෝ ලතැවුල්
අදත් විඳින්නේ මා පමණයි...

අපි ආයෙත්...

සමුගන්නට නම් අහිමි ආදරෙන්
ආයෙත් ඇයි අප හමුවන්නේ...//
ආදරයේ කඳුළින් මිය යන්නද
ජීවිත ඉරණම විසඳෙන්නේ...

අපි ආයෙත්...

Puda sunaka nisala bawa - Dayan Witharana | Story | Lyrics | Meaning

පුදසුනක නිසල බව
ලද පෙමක තිබුණි නම්
හදවතක නොවේ මේ තරම් සුසුම්
මට කියනවාද මට කියනවාද
බැඳි ආදරයට ඇයි දුන්නේ රිදුම්

මල් විලක එලා තිබූ
මුදු සුවඳ නෙලාගෙන
සැනසිල්ල ළගින්
හිනැහෙන්න ගිහින්
ඔබ හඬන හැඬුම්
ආ.... ආ.... ආ....
ඔබ දන්නවනම් නෑ දෙන්නේ තැවුල්

පුදසුනක නිසල බව....

සිල් සදන ප්‍රභා ඇති
පෙම් වරම් උතුම් ලෙස
පුද දුන්නු බැතින්
පණ ගැහෙන තරම්
ලෙන්ගතු සිතකින්
ආ.... ආ.... ආ....
මැන බලනව නම් නෑ ඉන්නේ දුරින්

පුදසුනක නිසල බව

පදමාලාව - සුනෙත් රූපසිංහ

සංගීතය - රෝහණ වීරසිංහ

ගායනය - දයාන් විතාරණ

Mage Punchi Rosa Male