Senehasa Illa Liyathabara Laga

සෙනෙහස ඉල්ලා ලියතඹරා ළඟ හඬා වැටෙනවා මියෑසි කැළක්‌ කපුරු මලක පෙති සිඳ බිඳ දැමුවා මලට වඩා විෂ බඹර තුඩක්‌ වැහි කළුවර ඇති සැන්දෑ සමයක තරුමල් පිපුණලු අහස්‌ ගැබේ දේවදූතයොත් හඬා වැටෙනවා පෙම්මල් ඉහිරුණු පාර දිගේ යෞවනයේ සිත් විෂ කළ ප්‍රේමය කළියුගයේ ඇත පහළවෙලා අසම්මතේ සිත් වැටහෙනු නොහැකිව පවිත්‍ර ප්‍රේමය මහලු වෙලා

මේ ලෝකේ ජීවත් වෙන අපි හැමදෙනාම එක වගේ නෙවෙයි. රුව, ගුණ, ගති, හැසිරීම්, කතා බහ... මේ හැමදෙයක්‌ම විවිධයි. විෂමයි. ආදරයත් ඒ වගේ..... විෂමාකාරයි සමහරුන්ගේ ආදරේ හරිම පවිත්‍රයි...... අවංකයි. අවංකව ආදරය නොකරන අයත් ඉන්නවා. ඒත් ඒක පිවිතුරු ආදරයක්‌ නොවේ. ආදරය... හරිම පුදුමාකාර වචනයක්‌... මේ ආදරයේ අපි නොදකින පැත්තකුත් තියෙනවා. ඉතිං...... අපි අද තෝරා ගත්තේ ආදරයේ අප නොදුටු පැත්තක්‌ ගැන ලියෑවුණු ගීතයක්‌ කියවන්නයි.

Gahaka Mal Pipila

Mage Atheetha Diviye

මාගේ අතීත දිවියේ සැමරුම් මැකී මැකී කුමරී ඔබේ සිනාවේ කොහේදෝ මුළාවී මාගේ කුමාර කාලේ සෙනෙහේ අතීතයේ පෑයූ සුපුන් සඳක්‌ වාගේ අප්සරාවියේ ඇයිදෝ වෙනස්‌ වුනේ මහදේ වේදනා මවා අපගේ පැතුම් විමානේ වෙන්වීලා එක්‌වුණේ භවයෙන් භවේ පැතූ අපගේ ආදරේ නිසා කාලය ළඟා වුණේ ආයේ වේදනා නිවා
ආදරය කරන අයට වගේම ආදරයෙන් පැරදුණු අයටත් ඒ ආදරයේ අතීත සිහිවටන බොහෝ සේ වටිනවා. සමහරු ප්‍රේමනීය සැමරුම් ආවර්ජනය කරමින් සතුටු වෙනවා. ඒ පෙම්වතුන්.. ඒත් සමහරු ගෙවී ගිය අතීතය මෙනෙහි කරමින් හදවතින් හඬා වැටෙනවා...... ඒ විරහවේ වේදනා විඳිමිනි.

Hadanna Lanwa Athi Obe Nuwan Pura - Edward Jayakodi | Story | Lyrics | Meaning | MP4

හඬන්න ළංව ඇති ඔබේ නුවන් පුරා ඇඳෙන්නෙ ජීවිතේ කතාව දෝ හෙළන්න බැරිව ලතවෙනා සුසුම් සදා කියන්නෙ ජීවිතේ මුලාව දෝ... තරු ඇසක්‌ ඇරී උදාගිරේ බිම් මලක්‌ මුවින් හිනා නැගේ තරු ඇසේ කතා මියේද බිම් මලේ හිනා මැකේද මේ වෙනස දෝ ආදරේ... සඳ රැහැන් වැටී සුනිල් දියේ කුමුදු මල් දෙතොල් විදා පිපේ හිරු ඇවිත් එ මල් දවාද ඒ දුකත් වසන්ව යාද මේ අරුත දෝ ආදරේ... ගේය පද: බන්ධුල නානායක්‌කාරවසම් ගායනය: එඩ්වඩ් ජයකොඩිගේ සහ ධම්මිකා බණ්‌ඩාර තනුව: රොහණ වීරසිංහ
ජීවිතය කියන්නේ අස්‌ථිර දෙයක්‌... එක පැත්තකින් බලද්දී... මුළාවක්‌... මේ ලෝකයේ හැම දේම එහෙමයි... බලාපොරොත්තු තියාගන්න බැහැ... වෙනස්‌ වන සුළුයි... ආදරේත් ඒ වගේ... අවිනිශ්චිතයි.

Igilenna Thahanam Nam Durak

ඉගිලෙන්න තහනම් නම් දුරක්‌ ඇයි දුන්නෙ මට අත්තටු දෙකක්‌ අපි ලිව්වෙ ලස්‌සන කවි දෙකක්‌ මගෙ වෙන්නෙ ඇයි එක කවිපෙළක්‌... පෙම්වන්ත හිතටත් යට ඉඳන් පෙන්වන්න අවියක්‌ ඔබ අරන් මට ගන්න හැකි ඉර හඳ උනත් ඔබ දන්නෙ නැහැ ඒ බව තවත්...// හැමදාම මල්පෙති ළංකළත් දැනුනේම නෑ සුවඳැති බවක්‌ නෑ මා ඔබෙන් ලද අත්වැලක්‌ සාධාරණයි අපි වෙන් කළත්.....//