Kawuruwath ne - Amarasiri Peiris | Story | Lyrics | Meaning

කවුරුවත් නෑ... කවුරුවත් නෑ එගොඩට යන්නට-එගොඩට යන්නට ඉරගල වැටිලා ඉවුර දෙපැත්තේ අඳුර ගලනවා පාරුව ඇතුළට ලන්තෑරුම කෝ..., ඔහෙ තිබුණා වේ කවුරුත් නෑ අද එගොඩට යන්නට දවසින් දවසට පාළම හැදුනා පාළම් මෝලේ හෙණ හඬ ඇසුණා කිරල කැලෑවේ කුරුළු කොබෙයියන් ගම හැරදා යන්න ගිහින්... දෑතේ අතැඟිලි හබලට ගෙවුනා ගෙනියන්නට බැරි බර පොදි තිබුණා මෙතුවක්‌ නොමගිය බර අද දවසේ මට හිනැහීගෙන යනවා වාගෙයි ගේය පද: හේමසිරි ගුණතුංග ගායනය: අමරසිරි පීරිස් තනුව: ප්‍රේමසිරි කේමදාස

සිදාදියත් ගමත් අතර ඉස්‌සර නම් ලොකුම ලොකු වෙනසක්‌ තිබුණා. ඒත් දැන් ගම නැහැ... සිදාදිය ගම ආක්‍රමණය කරලා...

Senehasa Illa Liyathabara Laga

සෙනෙහස ඉල්ලා ලියතඹරා ළඟ හඬා වැටෙනවා මියෑසි කැළක්‌ කපුරු මලක පෙති සිඳ බිඳ දැමුවා මලට වඩා විෂ බඹර තුඩක්‌ වැහි කළුවර ඇති සැන්දෑ සමයක තරුමල් පිපුණලු අහස්‌ ගැබේ දේවදූතයොත් හඬා වැටෙනවා පෙම්මල් ඉහිරුණු පාර දිගේ යෞවනයේ සිත් විෂ කළ ප්‍රේමය කළියුගයේ ඇත පහළවෙලා අසම්මතේ සිත් වැටහෙනු නොහැකිව පවිත්‍ර ප්‍රේමය මහලු වෙලා

මේ ලෝකේ ජීවත් වෙන අපි හැමදෙනාම එක වගේ නෙවෙයි. රුව, ගුණ, ගති, හැසිරීම්, කතා බහ... මේ හැමදෙයක්‌ම විවිධයි. විෂමයි. ආදරයත් ඒ වගේ..... විෂමාකාරයි සමහරුන්ගේ ආදරේ හරිම පවිත්‍රයි...... අවංකයි. අවංකව ආදරය නොකරන අයත් ඉන්නවා. ඒත් ඒක පිවිතුරු ආදරයක්‌ නොවේ. ආදරය... හරිම පුදුමාකාර වචනයක්‌... මේ ආදරයේ අපි නොදකින පැත්තකුත් තියෙනවා. ඉතිං...... අපි අද තෝරා ගත්තේ ආදරයේ අප නොදුටු පැත්තක්‌ ගැන ලියෑවුණු ගීතයක්‌ කියවන්නයි.

Gahaka Mal Pipila

Mage Atheetha Diviye

මාගේ අතීත දිවියේ සැමරුම් මැකී මැකී කුමරී ඔබේ සිනාවේ කොහේදෝ මුළාවී මාගේ කුමාර කාලේ සෙනෙහේ අතීතයේ පෑයූ සුපුන් සඳක්‌ වාගේ අප්සරාවියේ ඇයිදෝ වෙනස්‌ වුනේ මහදේ වේදනා මවා අපගේ පැතුම් විමානේ වෙන්වීලා එක්‌වුණේ භවයෙන් භවේ පැතූ අපගේ ආදරේ නිසා කාලය ළඟා වුණේ ආයේ වේදනා නිවා
ආදරය කරන අයට වගේම ආදරයෙන් පැරදුණු අයටත් ඒ ආදරයේ අතීත සිහිවටන බොහෝ සේ වටිනවා. සමහරු ප්‍රේමනීය සැමරුම් ආවර්ජනය කරමින් සතුටු වෙනවා. ඒ පෙම්වතුන්.. ඒත් සමහරු ගෙවී ගිය අතීතය මෙනෙහි කරමින් හදවතින් හඬා වැටෙනවා...... ඒ විරහවේ වේදනා විඳිමිනි.

Hadanna Lanwa Athi Obe Nuwan Pura - Edward Jayakodi | Story | Lyrics | Meaning | MP4

හඬන්න ළංව ඇති ඔබේ නුවන් පුරා ඇඳෙන්නෙ ජීවිතේ කතාව දෝ හෙළන්න බැරිව ලතවෙනා සුසුම් සදා කියන්නෙ ජීවිතේ මුලාව දෝ... තරු ඇසක්‌ ඇරී උදාගිරේ බිම් මලක්‌ මුවින් හිනා නැගේ තරු ඇසේ කතා මියේද බිම් මලේ හිනා මැකේද මේ වෙනස දෝ ආදරේ... සඳ රැහැන් වැටී සුනිල් දියේ කුමුදු මල් දෙතොල් විදා පිපේ හිරු ඇවිත් එ මල් දවාද ඒ දුකත් වසන්ව යාද මේ අරුත දෝ ආදරේ... ගේය පද: බන්ධුල නානායක්‌කාරවසම් ගායනය: එඩ්වඩ් ජයකොඩිගේ සහ ධම්මිකා බණ්‌ඩාර තනුව: රොහණ වීරසිංහ
ජීවිතය කියන්නේ අස්‌ථිර දෙයක්‌... එක පැත්තකින් බලද්දී... මුළාවක්‌... මේ ලෝකයේ හැම දේම එහෙමයි... බලාපොරොත්තු තියාගන්න බැහැ... වෙනස්‌ වන සුළුයි... ආදරේත් ඒ වගේ... අවිනිශ්චිතයි.

Igilenna Thahanam Nam Durak

ඉගිලෙන්න තහනම් නම් දුරක්‌ ඇයි දුන්නෙ මට අත්තටු දෙකක්‌ අපි ලිව්වෙ ලස්‌සන කවි දෙකක්‌ මගෙ වෙන්නෙ ඇයි එක කවිපෙළක්‌... පෙම්වන්ත හිතටත් යට ඉඳන් පෙන්වන්න අවියක්‌ ඔබ අරන් මට ගන්න හැකි ඉර හඳ උනත් ඔබ දන්නෙ නැහැ ඒ බව තවත්...// හැමදාම මල්පෙති ළංකළත් දැනුනේම නෑ සුවඳැති බවක්‌ නෑ මා ඔබෙන් ලද අත්වැලක්‌ සාධාරණයි අපි වෙන් කළත්.....//

Rantharu Payana Ahasa Balagena

රන්තරු පායන අහස බලාගෙන ඇයි ඔබ තව හිනැහෙන්නේ මගෙ හද දිනූ ආදරය සොරාගෙන වෙනෙකෙකු නොවැ අද ඉන්නේ මිහිර සොයා ගිය මගෙ ජීවය දැන් කඳුළැලි හා ලත වෙන්නේ සමාවෙයන් සොඳුරිය තවමත් මා අතමයි වරද තියෙන්නේ කුඩා රුවල බැඳ තනිව සයුර මැද ඈත අතීතය දෙස බැලුවේ... කොහේ සිටන් කොයි බට මා යාවිද මට නම් නෑ වැටහෙන්නේ... පලා දෙපලු කළ හදවත දැන් නම් කාට එකතු කළ හැක්‌කේ බලාගන්න සෙනෙහස තව ඔබටයි මා හද තුළ හැම වේලේ
පෙම්වතුන් අතින් එකිනෙකාට එරෙහිව වැරදීම් ඕනෑ තරම් සිද්ධ වෙනවා. මේ වැරදි සමහර විට දළුලා එන පෙම කැඩී බිඳී සුනුවිසුණු වෙන්නත් බලපානවා. ආදරවන්තයින්ගෙන් පමණක්‌ නොවේ විවාහකයන් අතින්ද තම බිරියට හෝ සැමියාට එරෙහිව වැරදි කෙරෙනවා. වරදකරු බොහෝ විට ඒ ගැන ලතවෙන අවස්‌ථා තිබෙනවා. ඒ තමන් අතින් ඇයට හෝ ඔහුට සිදුවූ වරද ගැන සිතමින්

Dura Atha Atheethaye - Chandrasena Hettiarachchi | Story | Story behind the song | Lyrics | Meaning | Video | MP4

දුර ඈත අතීතයෙ ඔබ හා ඇවිද ගොසින් ආසයි ආ මඟ ආයෙත් එන්නට අප පෙම බිඳුණු තැනින්... ඔබ සිත මා සිත දෙලොවක රැඳුනා නොසිතූ නොපැතූ ලෙසින් ගැටී එනමුදු තාමත් සිහින මැවෙනවා මතකය හදවත පතුලෙ රැඳී... බොළඳ සිහිනයකි මා සිත දකිනා සැබෑ ලොවක ඉටු නොවනු ඇතී ආසයි එනමුදු නැවත දකින්නට ඒ සිහිනේ... සැරිසරමු අපී... පද මාලාව - හේසල ගුණතිලක ගායනය - චන්ද්‍රසේන හෙට්‌ටිආරච්චි
දුර ඈත අතීතයට අපිට ආයෙත් යන්න ඇත්නම්... කවුරුත් ඒකට ආසාවෙයි. එතකොට අපිට පුළුවන් අපෙන් වූ වැරැදි, ජීවිතයේ ඇතිවූ ගැටුම් මඟහැර අලුතෙන් ආයෙත් ජීවිතය ගෙන එන්න. ඒත්... ඒත්... ඒක කවදාවත් සිදු නොවන දෙයක්‌. අපිට ආයෙත් ඇත්තටම අපේ ළමා කාලයට, අතීතයට යන්න බැහැ. පුළුවන් වෙන්නේ මතකය විතරක්‌ ඈතට අරගෙන යන්න විතරයි.

Api Ayeth Hamu Nowuna Nam

අපි ආයෙත් හමු නොවුනා නම් ඉස්‌සර දවසක මියගිය සෙනෙහස යළි ඉපදී මා හද හඬවන්නට අපි ආයෙත් හමු නොවුණා නම් ඔබ නොහඳුනනා විරහ වේදනා පෙරදා වින්දේ මා පමණයි හුඟ කලකින් හමුවී සෝ ළතැවුල් අදත් විඳින්නේ මා පමණයි සමුගන්නට නම් අහිමි ආදරෙන් මේ ලෙස ඇයි අප හමුවන්නේ ආදරයේ කඳුළින් මියයන්නට ජීවිත ඉරණම විසඳෙන්නේ

Oba Pem Karana Obe Kumari

ඔබ පෙම් කරනා ඔබේ කුමාරී ඔබට ආදරේ කියනා අයුරින් පෙර දවසක මා පෙම් කරනා සඳ මටද ආදරේ කියා තිබේ... සාගර වෙරළේ සොඳුරු සෑඳෑවක රඟහල කෙළවර අඳුරු නිමේෂක අද ඔබ ළඟ ඔබ සනසාලන ඈ පෙර දවසක මා තුරුළට වී හිඳ මටද ආදරේ කියා තිබේ... සක්‌මන් මළුවක දෙපා ගෙවෙද්දී දොඩමළු පෙම්බස්‌ ගොළුවී යද්දී මා සමුගෙන ඔබ වෙතට පැමිණි ඈ සනහස සඟවා දෙනෙත නුරාවෙන් මටද ආදරේ කියා තිබේ...

Visirunu Mal Pethi Dhothata Gath Kumari - Athula Adikari

විසිරුණු මල් පෙති දෝතට ගත් කුමරි... ඒ පෙති එක්කර මලක් සොයන බොලදී..... සරදම් නොකරමි ...ආදරයෙන් කියමී..... විසිරුණු පෙති යළි මලක් නොවේ නැගණි..... වෙරළ සොයා රළ පෙළ දිව ආවත් වෙරළට කිසිදා දියඹ දකිනු හැකිදෝ... බඳට පියාපත් යුවලක් ලැබුනත් අහස දෙකෙළවර නුඹට දිනනු හැකිදෝ... විසිරුණු මල් පෙති... බඹරුන් පසුපස මල් දිව නොගියත් අවමන් වින්දේ මල් කුලයම නොවෙදෝ..... මෙදහම් නුවණින් නුඹ නොදුටුවොතින් නුඹේ සුසුම් ගිණි බොල් අහසම නොවෙදෝ.... විසිරුණු මල් පෙති...

මේ ගීතය ඇසුව පමණින් ආදර විරහව ගැන කියවෙන ගීතයක් වුනත් මේක එහෙම එකක් නෙවේ.....අනූව දශකය මුල් භාගයේ මුලින්ම ඇසුණු මේ ගීතය යට සැඟවිලා තියෙන්නේ ඛේදාන්තයක්.

Pawanata Salena Doba Mal Suwadin - T M Jayarathne | Story behind the Sinhala songs

පවනට සැලෙනා දොඹ මල් සුවදින්... ආදර හසරැල් මුවට නැගෙයිදෝ... සවනට කොදුරා පවසන වදනින්... ආදර හැඟුමක් හිතට දැනෙයිදෝ...  මල් ඇතිරුණු ඒ සුව යහනේ ඔබ අඩවන් දෙනෙතින් ආලවඩයිදෝ මා ඇකයේ සිට පොඩි පුතු හඬනා ඒ දුක්බර හඬ ඔබට ඇසෙයි දෝ...  ඇකයේ සිට මා පුතු හඬනා සඳ ලේ කිරි වීදැයි නොදනිමි මා ලඳ අසරණ දෙනෙතින් පුතු දෙස බැලු සඳ දුටුවේ වැගිරුණු කඳුලු පමණි මම ගී පද: ධරමසිරි බණ්ඩාරනායක තනුව: ප්‍රේමසිරි කේමදාස ගායනය: ටී එම් ජයරත්න

Suwada Mata Dee Pata Thewaru - Chandana Liyanarachchi | Story | Lyrics | Meaning

එක්තරා ගැමි තරුණයෙකුට සිද්ධවෙච්ච සත්‍ය සිද්ධියක් පාදක කරගෙන ගෙතුනු ගීතයක් ගැන අහන්න ලැබුනා. ඒ ගීතය රචනා කරනු ලැබූවේ ප්‍රකට ගීත රචිකාවියක් ලෙස අප කවුරුත් හදුනන යමුනා මාලනී මහත්මියයි. ඔහු ගොවිතැන තම ජීවිකාව කරගත් අහිංසක තරුණයෙක්. අගහිඟකම් නිසා කුඩා කාලෙම පාසල් ගමනට ආයුබෝවන් කියූ ඔහු ගොවිතැන්, කුලීවැඩ ක‍රල තමයි ජීවත්වෙලා තියෙන්නේ. ඔහුගේ පෙම්වතියත් ඔහු වගේම දිළිඳු කෙනෙක්. නමුත් ඔහු අධ්‍යාපනයේ අගය වටහාගෙන තිබුන නිසා තම පෙම්වතියගේ අධ්‍යාපනය නවත්වන්න ඉඩ නොදී දිගටම ඒ සඳහා තමන් දහදිය මහන්සියෙන් හම්බකළ දේ වියදම් කලා. තමන් නොදැකපු ඒ සුන්දර ලෝකය තමන්ගේ පෙම්වතිය තුලින් දකින්නයි ඔහු සැමදාම සිහින දැක්කේ. ඒ මහත්වූ කැපවීම විසින් ඇයව සරසවිය කරා ඔසවා තබනු ලැබූවා. ඔහු, ඇගේ සරසවි වියදම් පවා දරා තිබුනා. නමුත් අධ්‍යාපනයෙන් දියුණුවෙත්ම තම පෙම්වතාගේ තත්වය ඇයට මදි වුනා. ඇය ටිකෙන් ටික ඔහුව මඟ ඇරලා තිබුනා. මේ සිද්ධිය යමුනා මාලනී පෙරේරා මහත්මිය ම පෞද්ගලිකවම හමුවෙලා ඔහු කියල තිබුනා. ඔහුට තමන්ගේ ගමට ගියත් මතක් වෙන්නේ මේ සිද්ධිය යි. අනෙක් අය අත්විඳින ස්වභාව සෞන්ධර්යය අත්විඳින්න ඔහුට දැන් බෑ. මේ සිද්ධිය ඔස්සේ තමයි එතුමිය, චන්දන ලියනආරච්චි මහත්මයා ගායනා කරන "සුවඳ මට දී" කියන ලස්සන ගීතය රචනා කරලා තියෙන්නේ.		සුවඳ මට දී පාට තැවරූ මල අරන් පිටවී මා රැවටුවා මලවී ඒ මලත් මැලවී ආදරේ මල ආයෙමත් පරවී සුවඳ මට දී... කුරුළු ගීතය වී පෙම් ස්වරය මට ඇසුනී කුරුළු සර ගොළුවී මිහිමතේ තුරු කඩා වැටුනි සුවඳ මට දී... ගඟට නාදය වී ඔබ ගලනවා ඇසුනි සයුර නොම හමු වී අතරමග සිදෙනවා දුටිමි සුවඳ මට දී... ගී පද : යමුනා මාලනී තනුව : රෝහණ වීරසිංහ ගායනය : චන්දන ලියනාරච්චි

Penena Nopenena Duraka Idan - Athma Liyanage | Story | Lyrics | Meaning

පෙනෙන නොපෙනෙන දුරක ඉඳන් නුඹ ඇවිත් සිත ළඟට හොරෙන් ආවාට නොකියාම ජීවිතෙන් නවතින්න හිතුවාද ආයෙමත් ආදරෙන්... දකින හිමිවන හීනේ නුඹ කොතැන හිටියා මතක සැමරුම් අතරේ ජීවිතේ තිබුණා හඬන හිනැහෙන නෙත් නුඹේ උරහිසේ තිබුණා ඇත්තමයි නුඹ අහසක් වගේමයි සිතුණා නුහුරු නුපුරුදු හීන අරන් ළඟට ඇවිදින් තුරුළු වෙමින් ආවාට නොකියාම ජීවිතෙන් නවතින්න හිතුවාද ආයෙමත් ආදරෙන් මිරිඟුවක හිත තියලා නුඹ දුරක ඇඳුනා රංචු ගැහෙනා රෑනේ තනිකමක් දැනුණා ඇසිල්ලක දුටු හීනේ හිත හුඟක් රිදුණා අරුත නොදකින සෙනෙහේ ඔය නමට රැඳුණා ගායනය : ආත්මා ලියනගේ පද රචනය : රචිතා වාකිෂ්ඨ සංගීතය : තිළිණ රුහුණගේ

කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ කලා පීඨයට පිවිසෙන තැන බිත්තියෙහ රඳවා තිබූ ‘සිත් කවිය’ ළඟ දහසකුත් දෙනා මොහොතකට නතර වුණා.ඒ යනෙන ගමන් එහි අලවා ඇති අපූරු කවි ගෙත්තම් කාලෝචිත සටහන් ආදිය කියවන්න. පීඨයේ ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යයාවන්ගේ අදහස් සනිටුහන් වූ මේ බිත්ති පත්තරය ගැන විශ්වවිලද්‍යාලයේ නොදන්න කෙනෙක් නැහැ. ඒ තරමටම මෙය ජනප්‍රියයි. මේ ‘සිත් කවිය’ අද්දර නෙත් නතර වූ පිරිස අතර රචිතා වාකිෂ්ඨ නම් තරුණියක් හිටියා. එම පීඨයේම ඉගෙන ගන්නා ඇය, උතුරු කොනේ (ගුණදාස කපුගේ) ඇතුළු ගීත රැසක් රචනා කළ චන්ද්‍රා වාකිෂ්ඨයන්ගේ දියණිය. රචිතා, සිත් කවියේ අදහස් කියෙවේ බොහොම ආසාවෙන්. ඒ ඇය කවියට, ගීතයට බොහෝ සෙයින් ප්‍රේම කළ හින්දා. සිත් කවියෙහි රචිතාගේ යහළුවකුගේ සිතැඟි විවිධ මාතෘකා යටතේ පළ වුණා. එහෙත් එන්න එන්න ඔහුගේ අදහස් ලියවුණේ යොවුන් ආදරය ගැන විතරයි. ඔහු ප්‍රේමවන්තයෙක් වෙලා. ඔහුගේ සිත් දිනා ගත්තිය විශ්වවිද්‍යාලයෙම ශිෂ්‍යාවක්. ඔවුන් දෙපොළගේ ප්‍රේමය කාලයත් සමඟම තීව්‍ර වුණා. විශ්වවිද්‍යාලයේ උප සංස්කෘතිය ඇතුළේ වසරේ හොඳම පෙම්වතුන් යුවළ තෝරනවා. මේ අවුරුද්දට තේරුණේ ඔවුන්. එක්තරා උදෑසනක රචිතා ‘සිත් කවිය’ට සමීප වුණේ පුරුද්දට වගේ. පුදුමයක්! අර පෙම්වතාගේ ආදරණීය අදහස් ඒකේ නැහැ. ඒ වෙනුවට විරහ පද වැල් කිහිපයක් එහි ගෙත්තම් වෙලා. ඒ අකුරු අඬන්න ඔන්න මෙන්න. හේතුව හොයලා බලද්දී පෙම්වතියට හොඳට සල්ලි බාග තියනවා. පෙම්වතා සාමාන්‍ය පවුලක දුප්පත් කෙනෙක්. ගැහැනු ළමයගේ මවුපියන් බලපෑම් එල්ල කරනවලු මේ සම්බන්ධය නවත්වන්න කියලා. කාලයක් මේ දෙන්නා ඈත් වෙලා හිටියා. හදිසියේම පෙම්වතිය නැවතත් පෙම්වතාට කිට්ටු වුණා. ඔහුට මේක හරිම අදහාගත නොහැක්කක්. ඒ කාලයේදීම ඔහු ‘සිත් කවියට’ නිසඳසක් ලියලා. රචිතා ඒක කියෙව්වා.

‘ඔබ මගේ ජීවියට ආයේ ආවා. ඒත් ආයේ යයිද කියලා සැකයි’ මේ ඒ පද ටිකේ අවසානය. එය රචිතාගේ සිතට තදින්ම දැනුණා. විශ්වවිද්‍යාලයට නිවාඩු ලැබුණා. රචිතාගේ හිතමිතුරු නව පරපුරේ සංගීතඥ තිළිණ රුහුණගේගෙන් තනුවකට ගීතයක් ලියන්න නිකමට මෙන් ඇරැයුම් ලැබෙන්නේ මේ කාලේ. ඒ තනුව දෙතුන් සැරයක් ඇසූ ඇයට මතක් වන්නේ අර පෙම්වතුන් යුවල සහ ඉහත සඳහන් කළ කවි පේළිය.

Egodath Megodath Gam Yakarala - Punsiri Soysa | Story behind the song | Lyrics | Meaning

එගොඩත් මෙගොඩත් ගම් යා කරලා පාලම සදා බලා සිටින්නේ ඔබ මා වෙත පිය නගන තුරා පෙර ලෙස අබලන් ඔරුවේ නැගලා එගොඩට යන්නට ඇයිද සිතන්නේ සිහිය විකල් වූ කෙනෙකු නියා මල්බර තුරුලිය පීදෙන කෙත් වතු අපහට ආසිරි පවසනු වැන්නේ වඩිනු මැනවි පා සලඹ සළා ගී පද : තු. ව. කුසුමපාල තනුව : ස්ටැන්ලි එම් ප්‍රනාන්දු ගායනය : පුන්සිරි සොයිසා

Sada Ken Wesila Adure Ethila

සඳ කැන් වැසිලා - අඳුරේ එතිලා

ගණඳුරු රෑ - තනිකම නෑ
සොයා එන්න ගණඳුර තරු නිවලා
මගේ එළිය අද ඔබ පමණි

ජීවිතයම සතු එකම සුවේ

හී සර පහරක වෙළෙනු පෙනේ 

මේ ලොව මා සතු ඈ  සතු ඒ නෙතු   

අසල්වාසියෙකු සොයනුදැනේ 

මා නැත අන් සතු සිත් බිඳලා 
දෑතම බැඳගෙන හිඳිමි බලා
මේ ලොව යම් දවසක අපි වෙන්වෙමු 
රහස් අහස් තලයට පවරා
 
ගායනය: වික්ටර් රත්නායක 
ගේය පද : ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් 
සංගීතය : වික්ටර් රත්නායක

ලොව ගැහැණු මිනිස් සබඳතා ඇරඹෙන්නේ මිනිසුන් පෘථිවිය මත වාසය ඇරඹු දා පටන්ය. උල් කෝටුවකින් දඩයම් කොට සතුන් මරා කෑ වනචාරී යයි හැඳින්වෙන යුගයේ පටන් අන්තර්ජාලය හරහා පීට්සා ඇණවුම් කරන අද දවස දක්ව‍ා ඒ සබඳතාව අනේකවිධාකාරයෙන් සංකීර්ණ වෙමින් ශිෂ්ටාචාරයට අත්‍යවශ්‍ය සාධකයක්ව මහඟු මෙහෙවරක් ඉටුකරයි. ආදම් හා ඒවගෙන් ඇරඹී සිද්ධාර්ථ-යසෝදරා, මාක් ඇන්ටනී-ක්ලියෝපැට්රා, අරවින්ද-බතී, රෝමියෝ-ජුලියට්, දුයිෂෙන් -අල්තීනායි, සිරිපාල-රන්මැණිකා, බිල් ක්ලින්ටන්- මොනිකා ලෙවෙන්ස්කි, දම්මි-සුගත්, අභිෂේක්- ‍ඓශ්වර්යා දක්වාත් ඉන් ඔබ්බටත් සැබෑ හෝ පරිකල්පිත සියළු චරිත අතර මේ සංකීර්ණත්වය යළි යළිත් ඔප ගැන්වෙයි. 

 

Priyea Nuba Upanupan jathi jathith Hamuwewaa

- දිවයින පුවත්පතේ වූ ප්‍රෙමකීර්ති නම් වූ සොදුරු මිනිසා පිළිබඳව වූ සටහනකින් උපුටා ගන්නා ලදී. -

 
ප්‍රේමකීර්ති ඉතාම හොඳ ගේය පද රචකයෙක්‌ නවකතාකරුවෙක්‌.... කවියෙක්‌... රූපවාහිනි, ගුවන්විදුලි නිවේදකයෙක්‌.. වැඩසටහන් නිෂ්පාදකවරයෙක්‌. මේ සියල්ලම හැරෙන්නට ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්‌ කියන්නේ ඉතාම හොඳ චිත්‍ර ශිල්පියෙක්‌.... ඔහු ඇඳි චිත්‍ර අතළොස්‌සක්‌ දැන්....... දුව සුරංගනී සතුව තිබෙනවා. ඒ වගේම ප්‍රේමකීර්ති..... චිත්‍රපට දෙකක රඟපාලත් තියෙනව........ එය ඔහුගේ හිතේ තිබූ ආශාවක්‌ ඉෂ්ට වීමක්‌.... ප්‍රේමකීර්ති ගැන කතා කරනව නම් හුඟාක්‌ දේ කතා කළ හැකියි.
 

ප්‍රවීණ ගායක ආචාර්ය වික්‌ටර් රත්නායක
සහසක්‌ දොම්නස්‌ දුක්‌ගිනි අතරේ
දැවෙන මහද සිතිවිලි ගිනි අඳුරේ
සමිඳ ඔබේ පිළිරුව දුටු පමණින්
නිවී නිවී යන අරුමය කිමදොa....

දෙව්රම් වෙහෙරේ හිමි වැඩ සිටි
සමයේ - මා සිටියානම්
සමිඳුනි ඔබෙ පිළිසරණ පතා
මම එමි බවඳුරු කතර ගෙවා

මේ ලෝකය දුකින් සන්තාපයෙන් පිරිලා... සොම්නස්‌ වෙනුවට හැමතැනම ඇත්තේ දොම්නස... මගේ හදවතේ ඉපිදෙන සිතිවිලි ගින්නෙන් දැවෙනවා.

ඒත්... සමිඳුනි.... ඔබවහන්සේගේ රූපය දුටු පමණින් මහදේ ගිනි නිවී යනවා. අනේ බුදු හිමියනි එදා දෙව්රම් වෙහෙරේ වැඩ සිටින කාලයේ මටත් ඉන්න ලැබුණා නම් එහෙමනම් මේ බවඳුර ගෙවාගෙන මම සමිඳුන්ගේ දෙපා මුලට පැමිණෙනවා.


ප්‍රේමකීර්ති ගැන ආයෙත් කතාකරන්න පටන් අරන්....අද ඔහු අප සමග සිටියානම් වයස අවුරුදු හැට පහක ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍යවේදියෙක්‌. ඒත් වයස අවුරුදු හතළිස්‌ දෙකේදී ප්‍රේමකීර්තිගේ ජීවිතය සාහසික දේශපාලනය විසින් උදුරා ගත්තා. ඔහුගේ වියෝව සිදුවී මෙම තිස්‌එක්‌ වැනිදාට අවුරුදු විසි තුනයි. ඒ නිසාම යළිත් ප්‍රේමකීර්ති ගැන ලියෑවෙනවා.

සඳ දිය කොට කිරි වතුරෙන්
ඒ දියරෙන් මුව දොaවා
දිව මතුරක්‌ වන් නැළැවිලි ගීයෙන්
මතකයි මා නැළවූවා

ජීවිතයෙන් ජීවිතයක්‌ ගෙන දී
ඒ ජීවිතයට කිරි දී පණ දී
මා දැඩි කළ අම්මා.......

ආදරයේ උල්පත වූ අම්මා.......
මා ඔබගේ පුතු වූ.........
ඔබ මතු බුදුවන දවසේ.........
මා රාහුල කුමරුන් සේ
සෙවන පතා අද මෙන්
පැමිණෙන්නෙමි
අතැඟිල්ලේ එල්ලී.............

ප්‍රේමකීර්ති අම්මා දුටුවේ ඒ ආකාරයටය. උල්පතක දිය පහසුවෙන් නොසිඳේ... අම්මාගේ ආදරයත් එසේය. මව් සෙනෙහස කිසිදා අඩුවන්නේ නැත. අම්මා ආදරයේ උල්පතක්‌ යෑයි ප්‍රේමකීර්ති කීවේ එබැවිනි.

කොළඹදී උපන් ප්‍රේමකීර්ති මූලික අධ්‍යාපනය ලැබුවේ මාළිගාකන්ද මහ විදුහලිනි. පසුව කොළඹ ආනන්ද විද්‍යාලයෙන් වැඩිදුර අධ්‍යාපනය ලබන කාලයේදීම විද්‍යාලයේ වාර්ෂික සඟරාවේ කර්තෘවරයා ලෙසත්, මාසික පුවත්පතේ සම කර්තෘවරයා ලෙසත් ඔහු කටයුතු කළේය.

පියා දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුවේ සේවකයෙක්‌ විය. එනිසාම ප්‍රේමකීර්තිවද එහි සේවයට යෙදවීමට පියාගේ අදහස විණි. එහෙත් ඊට ප්‍රේමකීර්ති අකමැති විය. ඒ හැට දශකයේ මුලය. "දවස" පත්තර කාර්යාලයට ආ කොලු ගැටයෙක්‌ "විසිතුර" සිනමා පුවත්පතේ කර්තෘ ආතර් යූ. අමරසේන ඉදිරියේ සිට ගත්තේය. කොට කලිසමකින් සහ අත් කොට කමිසයකින් සැරසී සිටි මේ කොලු ගැටයා කර්තෘවරයාගේ මේසය ඉදිරිපිටට විත් "සර්" යෑයි කියා සිනාසුනේය. "සර්" මගේ නම "ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්‌" ඉගෙන ගන්නේ ආනන්දේ යෑයි කියමින් මේ කොලු ගැටයා සිය මුවේ ඇති නළ දතක්‌ද පෙනෙන සේ යළි සිනාසුනේය.

"මේ ළමයා මේ පැත්තේ ආවේ අපෙන් මුතුත්........" ආතර් යූ. අමරසේනට ප්‍රශ්නය නිමා කරන්නට ඉඩ නොදුන් මේ කොලු ගැටයා "සර් මම කැමතියි විසිතුරට ලියන්න. මටත් අවස්‌ථාවක්‌ දෙන්න සර්" යෑයි කීවේය.

මේ පුවත්පත් කලාවට ලොල් අංකුරයක්‌ බව වටහාගත් ආතර් යූ. අමරසේන "මොනවද මේ ළමයා ලියන්න කැමැති" යෑයි ඇසුවේය. ගුවන් විදුලි ශිල්පීන් ගැන ලියන්න කැමැතියි. ප්‍රේමකීර්ති බයාදු ලෙස කීවේය. අමරසේනයන්ගේ කැමැත්ත ලබාගත් හේ රජකම ලද්දක්‌ මෙන් පිටව ගොස්‌ දින කීපයකට පසු යළි ආවේය. ඒ කරුණාරත්න අබේසේකරයන් සමඟ කළ සංවාදයක්‌ ඇසුරින් ලියූ ලිපියක්‌ද රැගෙනය. එම ලිපිය රසවත් බවින් කොතරම් අනූනදැයි කියනවා නම් ආතර් යූ. අමරසේන එය එක හුස්‌මට කියෑවීය. ඒ ප්‍රේමකීර්තිටම ආවේණික වූ මටසිලිටි භාෂා ශෛලියකි.

විසිතුරෙන් මාධ්‍ය ලෝකයට ආ මේ තරුණයාට ගුවන් විදුලියේ ළමා පිටියටද එක්‌වන්නට අවස්‌ථාව ලැබිණි. ඔහු පළමුව ගුවන් විදුලියට ගියේ ගීත ගායනයටය. එහෙත් ලැබුණේ මුද්දරය ගැන ලියූ පිටපතක්‌ ළමා පිටියෙන් කියවන්නටය. ඔහු පළමුවෙන්ම ගුවන් විදුලියෙන් තම කටහඬ පිට කළේය.

හැට නවයේදී ප්‍රේමකීර්ති ගුවන්විදුලි වැඩසටහනක්‌ ඉදිරිපත් කිරීමට ගුවන් විදුලියට එද්දී රූපා ඉන්දුමතී සහ මල්කාන්ති පිරීස්‌ (නන්දසිරි) ගීයක්‌ ගැයීමට පැමිණ සිටියහ. එහෙත් ඔවුන්ගේ ගීයේ පදමාලාවට අනුමැතිය ලැබී නොතිබිණි. ගීය එම අවස්‌ථාවේදීම පටිගත කළයුතුව තිබිණි. ඒ ප්‍රේමකීර්ති පුවත්පත්වලට කවි ලියන කාලයයි. රූපා සහ මල්කාන්ති, ප්‍රේමකීර්තිගේ මේ කවි දැක ඇත. වහා ඔහු අසලට ආ මේ දෙදෙනා "අද අපි දෙන්න කොහොම හරි ගායනා කළ යුතුමයි. ඒ නිසා අපිට සිංදුවක්‌ ලියල දෙන්න" ප්‍රේමකීර්තිගෙන් ඉල්ලා සිටියහ.

ප්‍රේමකීර්ති සාක්‌කුවේ තිබී කොළ කැබැල්ලක්‌ රැගෙන ඒ අසල බිත්තියට කොළ කැබැල්ල හේත්තු කර මෙසේ ලියුවේය.

හද පුද අසුනේ සෙනෙහස බැඳුනේ
යුගයක පියසටහන් මත්තෙන්
ජීවන මී බිඳු කඳුළක්‌ විලසයි
ඔහු ළඟ ඔබ මෙන් මා දැක්‌කේ.......

රූපා සහ මල්කාන්ති එක්‌ව ගැයූ මේ ගීය ප්‍රේමකීර්ති ලියූ පළමු ගීතයයි. බිත්තියට හේත්තු කර ගීයක්‌ ලියන ආකාරය දුටු මඩවල එස්‌. රත්නායකයන් ප්‍රේමකීර්තිට අවවාදයක්‌ කළේය. "ප්‍රේමකීර්ති බිත්තිවලට කණුවලට හේත්තුවෙලා සිංදු ලියන්න පුරුදු වෙන්න එපා. ලියනවා නම් කල්පනා කරලා ලියන්න පටන් ගන්නැයි" මඩවල රත්නායක කීවේය.

ප්‍රේමකීර්ති වරෙක තනි තරුවකට පෙම් බැන්දේය. ඔහු ආදරෙන් තරුව ඇමතුවේය.

තනි තරුවේ....... තනි තරුවේ
ඔබත් ඔහොම ඔතැන ඉන්න
මමත් මෙහෙම මෙතැන ඉන්නවා.......
තනි තරුවේ............ තනි තරුවේ.....

(වික්‌ටර් රත්නායක)

ප්‍රේමකීර්ති විශිෂ්ට ගී පද රචකයෙකි. විශ්වයේ සත්සර නදට සිංහල භාෂාවේ චමත්කාරය මුසු කළ ගී පද රචකයෙකි. ඔහු එක්‌වීම ගැන මෙන්ම වෙන්වීම ගැනද ගීත ලියුවේය. ඔහු ලියූ ගීත ගැයූ ගායක ගායිකාවන් ගණන අති විශාලය. ඒ අතරින් ප්‍රේමකීර්ති හැදූ ගී වැඩිම ප්‍රමාණයක්‌ ගයන්නේ වික්‌ටර් රත්නායකයන්ය.

සිහින සතක්‌ දුටුවෙමි මම
සත් දවසක්‌ එක විලසට
එක සිහිනෙක ඔබ දුටුවා
සිඟන්නියක සේ...............

කුරුල්ලන්ට ගී හදන්න
ගහට කොළට පාට දෙන්න
වීසි කළෙමි හදේ රැඳුන
ආදරයයි කරුණාවයි
කාටවත් නොදී........

පෙම්බර මධූ මගේ
මා නැතේ ඔබෙන් මිදුනේ
සුරූපි දේහ විලාසේ
මුවේ මැවේ නයනේ
පෙම්බර මධු මගේ..............

අපි හැඟුම්වලට ඉඩදී මොහොතක්‌
ඉඩ ලබා ගනිමු තරමින් වියතක්‌
හඳපානේ මඳ අඳුරේ
අත් පටලා යමු ආයේ....

මේ ආකාරයේ ගීත රැසක්‌ වික්‌ටර් නම් මිතුරා වෙනුවෙන් ලියූ ප්‍රේමකීර්ති බුදු ගුණ ගී ලිවීමෙහිද අති දක්‍ෂයෙක්‌ බව පෙන්නුම් කළේය.

සාගර ජලය මදි හිමි ගැන ලියන්නට
අහසේ තාරකා මදි ගුණ ගනින්නට
පොළොවේ වැලිවලින් බුදුගුණ මනින්නට
හඳටත් ඉරටවත් බෑ ගුණ කියන්නට

ගුවන් විදුලියේ සේවය කරද්දී එවක රජය විසින් ප්‍රේමකීර්තිට දේශපාලන මාරුවීමක්‌ ලැබ දුන්නේය. ඒ රජරටටය. ඒ වන විටත් ගුණදාස කපුගේද රජරට සේවයේ දඬුවම් මාරුවක්‌ විඳිමින් සිටියේය. රජරටදී ප්‍රේමකීර්තිට, කපුගේ, රන්බණ්‌ඩා සෙනෙවිරත්න, කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ, රත්න ශ්‍රී විඡේසිංහ, මහින්ද දිසානායක, ස්‌වර්ණ ශ්‍රී බණ්‌ඩාර වැනි අයගේ ඇසුර ලබන්නට අවස්‌ථාව ලැබිණි.

බානෙන් බැඳ රජරට පෙදෙසින්නේ
කෝචිචියේ සිරගෙයි ලැග එන්නේ
පිහියේ මුවහත ගෙල සිඳලන්නේ
උදයෙම මේ කය නිසසල වන්නේ

සුනිල් එදිරිසිංහයන්ට ප්‍රේමකීර්ති ඒ ගීය ලියුවේ රජරටදි ලත් අත්දැකීම් ඔස්‌සේය.

අනන්තයට මා ඉගිලෙන
ඔබේ සිතුම් රේඛාවේ
අනාගතය ලියා තබමි
ඈත සොඳුරු ආකාසේ

පියමඳහස මුව මුකුළු මවා
මඳ සුළඟින් මවනු බිඳේ
මගෙ තනිකම පිස ලවන පවා
මට ගෙන එනු මැනවි හදේ

ශ්‍රිමතී තිලකරන්න ගයන ඒ ගී මෙන්ම පේරාදෙණියේ සරසවි බිම හන්තාන කඳු පෙළ ගැන රූපමය චිත්‍ර හද තුළ මවනා.......

මේ නගරය මා ඔබ
මුණ ගැසුණු නගරයයි
මේ නගරය මා ඔබ
වෙන් කෙරුණු නගරයයි.......

පමණක්‌ නොව මර්වින් පෙරේරාටම සඳ මිඳුලට එනවා ගීයද ලියුවේ ප්‍රේමකීර්තිය.

ප්‍රේමකීර්ති.... දුම්වැටියක්‌ දල්වා එය දැවී අවසන් වන කාලය තුළදී ගීයක්‌ ලියයි. එවැනි කෙටි කලකදී ඔහු අතින් නිමැවෙන ගීත පරම්පරා ගණනාවක්‌ පවතී.

එදා රෑ ගුවන් තොටුපළේදී මා
වෙන් වී ගියේ...........
සිතකින් නොවේ.....

අවසර නැත මට ඔබෙ අත ගන්නට
බැමි බැඳ ඇත ලොව සතර දෙසේ

දිනෙක රන් සළු පළඳා
සඳ නැඟි වේලාවෙන්
පැමිණ ඔබ ගෙන යමි
කුමරිය පෙම් දොaළාවෙන්...........

මා හා එදා ප්‍රිය සාදයේ
සුරතේ වෙළී රැඟුවේ ඇයයි

මිල්ටන් මල්ලවාරච්චිට එවන් ගීත රැසක්‌ම ලියූ ප්‍රේමකීර්ති අතින් බිහිවූ ගීත කොතෙක්‌ ගැන කියන්නද... ලියන්නද....

දිනක්‌ ප්‍රෙඩී සිල්වාටද ප්‍රේමකීර්ති ලවා ගීයක්‌ රචනා කර ගැනීමට ආශාවක්‌ ඇතිවිය. ඒ ගීය වික්‌ටර් රත්නායකයන්ගේ සංගීතයෙන්ද හැඩකරගැනීමේ වුවමනාව ප්‍රෙඩීට තිබිණි. එකල වික්‌ටර් නාවල දියවන්නා විද්‍යාලයේ සංගීත ගුරුවරයාය. නිතර රජය මගින් දඬුවම් මාරුවලට ලක්‌වන ප්‍රේමකීර්ති ද එකල යාපනයේ සේවය කරමින් සිටියේය. කෙසේ වෙතත් තමන් ලියූ ගීයත් සමඟ ප්‍රෙඩී සිල්වාද කැටුව ප්‍රේමකීර්ති තනුවක්‌ තනා ගැනීමට වික්‌ටර්ගේ නිවසට ආවේය. ප්‍රෙඩීට ලියා තිබූ ගීයේ ඇතුළත් වූයේ ප්‍රේමකීර්ති යාපනයේදී ලද අත්දැකීම්ය.

මන්නාරම් පිටි වැල්ලේ
මදටිය වැල් ඔංචිල්ලේ
කොණ්‌ඩෙ කඩන් හඳට අඬන්
සිංදු කියන්නේ කුණ්‌ඩුමනී...............

සමනළයා මල හා ළමයා සේ (එඩ්වඩ් ජයකොඩි), ආදරණීය නේරංජනා, රටකින් එහා ඉගිලී (ප්‍රියා සූරියසේන) මිනිසෙකු පිට නැගි අසුරුවෙකි (සුනිsල් එදිරිසිංහ) සුරංගීට දුක හිතිලා, (විශාරද නන්දා මාලනි) සිතින් මා නොසැලී සිටිද්දි (ටී. එම්. ජයරත්න) මා එක්‌කලා අමනාප වී දබර (මාලිනි බුලත්සිංහ), ප්‍රේමකීර්ති ලියා ඇති ජනප්‍රිය ගීත රාශියෙන් අතළොස්‌සකි.

මෝහෙන් මුළා වෙලා
මානෙන් උදම් වෙලා
තණ්‌හාව ක්‍රෝධ ද්වේෂ මානේ
මිනිසා කොහේද මේ
රත්තරන් කෙණ්‌ඩියේ සිංහ තෙල් වගේ
මිනිස්‌ ගුණේ සැමදා බැබැළේ
එය රැකීම අප උරුමේ වෙයි..........

ප්‍රේමකීර්ති ගී පද රචකයෙක්‌ පමණක්‌ නොවේ. සොඳුරු සන්නිවේදකයෙක්‌. ගුවන් විදුලියෙන් පෙන්වූ ඔහුගේ නිවේදන නිපුණත්වය රූපවාහිනියෙන්ද තහවුරු කළේය.

අසන්නන් සමග සජීවී දුරකථන සංවාද, වැඩසටහන්වලට හඳුන්වා දුන් ප්‍රේමකීර්ති එම සංකල්පය රූපවාහිනියටද ගෙන ආවේය.

ප්‍රේමකීර්ති යනු සංවේදී මිනිසෙකි. දස දහසක්‌ මිනිසුනට ගුවන් විදුලියෙන් ආදරය පෙන්වූ ඔහුටද පෙරළා ආදරය කරන්නට ශ්‍රාවකයන් පෙළැඹිණි. ප්‍රේමකීර්ති රූප සම්පත්තියෙන් කඩවසම් පෙනුමක්‌ නොපෙන්වුවත් රූපවාහිනි ප්‍රේක්‍ෂකයෝ ඔහුට පෙම් බැන්දේය.

ප්‍රේමකීර්ති ගී තනු උල්පතකි. නිවේදකයකු ලෙසද ඔහුගේ මුවින් වදන් ගලා ආවේ උල්පතින් දිය ගලන්නාක්‌ ලෙසය. එහෙත් ඒ කිසිවක්‌ නිසරු වදන් නොවේ. අද නිවේදකයන් දොඩවන වාචාල කතා එදා ප්‍රේමකීර්තිගේ මුවින් පිටවූයේ නැත. ඔහුගේ මුවින් පිටවන වදන්වල මෙන්ම ලියෑවෙන ගීත වලද ඇත්තේ ජීවිතය පිළිබඳ ලෙංගතු ආදර්ශයන්ය.

මතකය නම් වූ මළ පොත පෙරලා
මළගිය ඊයේ සිහිපත් කළ මැන
පැතූ පැතුම් අතමිට මොළවාගත්
දැතෙහි දසැඟිලි දිග හරිනු මැනව
එහි මොනවද ඇත්තේ
කිසිත් නැත
හිස්‌ බවෙකිය ඇත්තේ

ප්‍රේමකීර්ති ජීවිතය දුටුවේ ඒ ආකාරයටය. ජීවිතයම හීනයකැයි කියා හිතෙනවා යෑයි ඔහු ලියුවේය. ජීවිතය හරි පුදුම දෙයකි. කෙනකුගේ ජීවිතයක්‌ තවත් කෙනකුට උදුරා ගන්නට අයිතියක්‌ නැතත් ප්‍රේමකීර්තිගේ ජීවිතය අසූ නවයේ භීෂකයන් විසින් උදුරා ගත්තේය. ප්‍රේමයට කීර්තියක්‌ වූ මේ අහිංසක කලාකරුවා 1989 ජුලි 31 දා සාහසිකයන් පිරිසකගේ වෙඩි ප්‍රහාරයට ගොදුරු වූයේය. ආදරණීය බිරිය, දරුවන් පමණක්‌ද... නැත, ප්‍රේම, කළ සුවහසක්‌ රසිකයන්ගේ දෙනෙත් කඳුළින් බොඳ කරමින් ප්‍රේමකීර්ති සදහටම සමුගත්තේය.

මගේ ගෙටත් උඩ ඔබේ ගෙටත් උඩ
කැළුම් දිදුලවන සරා සුපුන් සඳ
එක වහළක්‌ යට එකට දකින්නට
පූරුවෙ කළ පින් මහිම කියන්නට
ප්‍රියේ නුඹ උපනූපන් ජාතිත් හමුවේවා.............

අජිත් අලහකෝන්

Sihil Sulan Ralle

සිහිල් සුළං රැල්ලේ ඔබේ සුවඳ මුසු වේ ආදරයේ මඳ සිනිඳු පහස ලැබ හදවත දලු සෙලවේ සුදු වැලි කතරේ පිපුණු මල වගේ ලොව්තුරු රස ගංගා ඔබේ ආදරේ වරුසා වැහැලා කතර දෙව් ලොවක් වේ සීත හිමව්වේ කඳුගැට අතරේ සෙනෙහස දිය දහරා ඈත හිමේ කඳු අතරේ පාවෙන අමා සුවය පැතුවේ
a

Nihada Mawathe

	නිහඬ මාවතේ පාළු නිවහනේ අවිහින්සක යුවති නොසිතූ ලෙස මගෙ මුළු දිවියම ඔබ රුව තුළ සඟවා එහි සිරගත කරවයි අතීතයේ එක් විරාමයක වෙන් වී යළි සමු ගන්නද මෙලෙසින් හමු වූයේ කිසි දින නොලැබෙන බව ඔබ දැන දැන දින දින ඇයි අමතන්නේ දින දින ඇයි හමු වන්නේ ජීවිතයේ තව කඳුලක් වන්නට දෝ තහනම් පෙමකට මෙලෙසින් ලියැවෙන්නේ යුවතියෙ ඔබෙ මුදු වදන් අතර මා මුල් පෙම බොඳවී යන්නේ මුල් පෙම ගිලිහී යන්නේ
c

Mal Mitak Thiyanna

මල් මිටක් තියන්න ඔබ අතේ මට කියා කොයින්ද මල් වනේ ජීවිතේ විසල් නදී තෙරේ තුරු හිසත් මලත් ඔබයි මගේ සොඳුරු කවි ලියන හිත් කොණේ තාරුකා වහින රාත්‍රියේ ගෙල වටේ වෙළී හමා ඇදී නල රැලි ඔබයි මගේ තුරු ලතා පවා දුකින් වගේ අත වනා හොයන්නෙ ඔබ කොහේ හැන්දෑව වගේ සෞම්ය වී නිදා ඉන්න මගෙ හදේ
a

Ran Dholwen Kendawa yami mama

	ඈත ක්ෂිතිජයෙ හැඩට රුවින් දිලෙන තරුව ඔබ නම් මේඝ වලා සළු පට අතරින් මම ඔබ වෙත එන්නම් ඉරට මුවාවෙන් සඳට මුවාවෙන් අපි ඉමු පිලිසඳරේ රන්දෝලවෙන් කැඳවා යමි මම කුමරිය ඔබ මාගේ...... සඳළුතලාවේ මුණින් තලා වී කඳුළැල් පිරුණු නෙතින් සමුගන්නම් මම කුමරිය ඔබගෙන් ආයෙ දකිනු රිසින්.....

Buddhan Saranan Gachchammi

බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි ධම්මං සරණං ගච්ඡාමි සංඝං සරණං ගච්ඡාමි ඔබෙ රාගී මන කැළඹේ දෝ ක්ලේෂයෙ ඕඝය නෑවේදෝ ඔබෙ රාගී මන කැළඹේ දෝ පිවිතුරු හදවත පෑරේ දෝ එමවිට පවසනු මුවින් ඔබේ බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි... මෛත්‍රී කරුණා දූෂිත වී - ක්‍රෝධය ඊර්ෂ්‍යා පෝෂිත වී හිංසා පීඩා දේවිදෝ - මිනිසා තිරිසන් වේවි දෝ ඝෝර විසැති නයි පොළොඟුන් මිනිසුන් මිතුරු වෙසින් ඒ නම් එමවිට පවසනු මුවින් ඔබේ බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි... දුක් බරිනි මිරිකී යා දෝ - සත්‍යය ලොකේ වැනසී යා දෝ නිර්මල පිවිතුරු චරිතෙ ඔබේ පවිටෙන් බොරුවෙන් කෙළෙසා දෝ අගතිය යුත්තී මාරුතයේ ප්‍රාණෙ ඔබේ දෙදර යා දෝ එමවිට පවසනු මුවින් ඔබේ බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි... ගායනය: මොහිදීන් බෙග් ගේය පද: කරුණාරත්න අබේසේකර තනුව: අනිල් බිස්වාස්

Jayasiri Maha Hamuduruwane - Deepika Priyadharshani Peiris | Story | Lyrics | Meaning

	ජයසිරි මහා හාමුදුරුවනේ දර මිටි ඇද්දා රෑ නිදි වැරුවා ගිනිමැළ ගහගෙන රැක සිටියා එහෙව් අපට අද එන්න තහංචි ද වැලි මළුවේ හිඳ සාදු කියනකොට අහිතක් නොහිතා ඉන්න හොඳයි ඉස්සර වාගෙම දාඩිය මුහුවුණු අපේ බාර පිළිගන්ඩ හොඳයි රන්වැට පාමුල සාදු කියනකොට ළෙන්ගතුකම් නොහිතන්ඩ හොඳයි බුදු හාමුදුරුවො දුටුවා වාගෙයි දුක ඉවසා වැඩ ඉන්න හොඳයි
පදමාලාව - මහින්ද චන්ද්‍රසේකර සංගීතය - රෝහණ වීරසිංහ ගායනය - දීපිකා ප්‍රියදර්ශනී පීරිස්‌

Sulage Lelena

සුළගේ ලෙළෙනා මල සේ දඟ පා අප පාසල් ගිය කාළයේ යාළුවො අද නැත වෙන අය එහි ඇත කාලය මැවු වෙනසක අරුමේ ලොකු පන්තියෙ අය පොඩි පන්තියෙ අය හැම දෙන එක පන්තියෙ විලසේ අප පොත්වල දුටු රජවරු සිටුවරු වෙන්නයි කවුරුත් සිත් මැව්වේ සාමල අමරල පොත් තුල තව ඇත එන එන අය හා යාළු වෙතේ අපේම පාසල අපේම මව විය එදවස් අප හට නැත ආයේ
2

Nil Upulee Mal Kekulee

	නිල් උපුලී මල් කැකුළී මාගේ සිතේ සැංගී නොයේ මිහිරාවියේ ආදරේ මා ජීවිතේ සංවේදනා පාවෙලා යාවී මල් මී වෑහේවී ආරාධනා ඉඟි පෑවාදෝ දෑසින් කියා පෙම් සුවේ මා ගේ ළයේ පෙම් කල්පනා නෑවිලා යාවී ඉන් මා සැනහ්වී ආයාචනා ඉඟි පෑවාදෝ පෑහෙන්න මේ මල් ලොවේ
a

Unmada Sithuwam Mawe Bide

උන්මාද සිතුවම් මැවෙ බිඳේ මීදුම් වලා මැද අතීතයේ බිඳුණු පෙමින් ගිනිගත් හදවත් තනි වේවි එක් ටැම් ගේ අනන්ත සයුරේ බියකරු දිවි දියඹේ පාළු හුදෙකලා සුළඟ පමණි උරුමේ හඬා වැටෙන සිත සඳා සරණ මට තනි වේවි එක්ටැම් ගේ උන්මාද සිතුවම්... දහසක් මල් මැද එකම මලයි පැතුවේ එමල කිමද සරදම් කර සැඟව ගියේ දැනේ තවම මට මලේ සුවඳ පොද තනි වේවි එක්ටැම් ගේ උන්මාද සිතුවම්...

Dawasak Pela Nethi hene

සියුම් ස්වරයෙන් පටන්ගෙන විලාපයකින් අවසන් වන මේ ගීතයේ එසේ විලාප ගැසීමට හේතුවක් තියෙනව.. හේතුව තමා දැන් හැමදේම තේරුනත් කරන්න දෙයක් නෑ . මොකද සියළුම සිදුවීම් වෙලා ඉවරයි. සිහිවෙනවිට දැනෙන වේදනාව පමණයි ඉතිරිව තියෙන්නෙ. "දවසක් පැල නැති හේනේ අකාල මහ වැහි වැටුනා" පැලක් නැති හේනක් කියන්නෙ ඒ හේනට කිසිම ආරක්ෂාවක් නෑ. (ඇත්තටම රන්බංඩා සෙනෙවිරත්නගෙ මව මේ හේන්වල තියෙන ගස්වල ඉතිරිවෙලා තියෙන එළවලු කඩල කන්න දීල තියෙනවලු ) පියා නැති පුවලකටත් ඒ වගේ තමා. වැහි අනවශ්යය කාලෙට වැහි වැටෙනව වගේ කිසිම හේතුවක් නැතිව අම්මට එතකොට නින්දා අවමාන, අගහිගකම් එන්න පටන්ගත්ත. "තුරුලේ හංගාගෙන මා ඔබ තෙමුනා අම්මේ" එහෙත් මව ඒ සියලු දුක් කරදර තමා විද ගනිමින් තම දරුවාට ඒ බාධක දැනෙන්න දුන්නෙ නෑ.  "පායන තුරු හිටි පියවර හිටියා ඔබ අම්මේ" මෙහි "හිටි පියවර හිටියා" යන්නෙන් අර්ථවත් කරන්නෙ ලමය හරිතැනකට ඇවිත් ජීවිතේ දිහා බලනකොට ලමය හිතනව මම මේ තැනට එනකල් අම්ම "දෙවන වර විවාහයක්" නොවී නොකර ජීවිතයේ එකම අරමුණ සේ මාව සලකල නේද කියල. ඔන්න එහෙම හිටපු පුතා ලොක්කෙක් වෙලා නගරයට එනව අම්ම එහේ දාල. පුතා උස් මහත් වෙලා අම්මා තනිකර නගරයට යාම ව්යංුගයෙන් හගවන්නෙ, මොකද නුවර ඉන්නකොටනේ ගැහැණියෙක් සෙනෙහසක් ගැන කියන්නෙ. " නුවර වීදි යට කරගෙන නින්දා වැහි වැගිරුනදා බිරිදකගේ සෙනෙහෙ ගියා යෝධ ඇලේ නැම්මේ ඔබෙ සෙනෙහස සුවද දිදී දැනුනා මට අම්මේ " කසාද බැදල අම්මටත් වඩා ගෑනිව ලොකු කරගෙන හිටිය.... හැබැයි ගෑනි කියන්නෙ කවුද කියල තේරුම් ගන්න , ගෑනිගෙ ආදරේ අම්මගෙ ආදරේට වඩා අඩුයි කියන්න ගොඩක් කාලයක් ගියා.... හරියට යෝධ ඇලේ බැම්ම වගේ... මොකද සැතපුමක් ගියාම තමා තේරෙන්නෙ අගලක බැස්මක් මේකෙ තියෙනව කියලා......යෝද ඇල වතුර ගලනව කියල පේන්නෙ නෑ. සැතපුමක් ගියාම තමා තේරෙන්නෙ ගලනව කියල. බිරිදත් එහෙමයි වෙනස් වෙනව තේරෙන්නෑ. කාලය ගෙවිල ගියාමයි තේරෙන්නෙ බිරදත් මවත් අතර වෙනස සහ ප්රිශ්ණ වලදි අගහිගකම් වලිද බිරිද තමාව තනිකරල වෙනතක ගිහින් තියෙන හැටි. කොහොම හරි දැන් බිරිද මෙහෙම වෙනස් උනාම තමන්ට අර පරණ සෙනෙහස මතක් උනා. අම්මව සිහි උනා. කසාදයක කරගන්නැතිව, තමා ලොකු වෙනකල් දුකක් නොදී බලාගත් අම්මලගට ... ඒ සෙනෙහස ආරක්ෂාව සොයාගෙන යන්න ඕන.. යන්න හිතෙනව... මං එනතුරු ඉදිකඩ ලග ඉන්නවාද අම්මේ ඒත් නගරයේ ඉදල එන මාව බලන්න අම්ම ඉදිකඩ ලග වෙනද වගේ ඉන්නෙ නෑනේ.. මොකද අම්ම මේ ලෝකෙ අතහැරල ගිහින්... ඒකයි ලොකු අදෝනාවකින් අවසන් කරන්නෙ... උපුටා ගැනීම: http://www.elakiri.com/forum/showpost.php?p=11900149&postcount=85

දවසක් පැල නැති හේනේ අකාල මහ වැහි වැටුනා තුරුලේ හංගාගෙන මා ඔබ තෙමුනා අම්මේ පායන තුරු හිටි පියවර හිටියා ඔබ අම්මේ නුවර වීදි යට කරගෙන නින්දා වැහි වැගිරුනදා බිරිදකගේ සෙනෙහෙ ගියා යෝධ ඇලේ නැම්මේ ඔබෙ සෙනෙහස සුවද දිදී දැනුනා මට අම්මේ කොළඹ අහස කලු කරගෙන මුහුදු හුලග හඩලනකොට ඔටුන්න බිමදා දුවගෙන එන්නද එක පිම්මේ මං එනතුරු ඉදිකඩ ලග ඉන්නවාද අම්මේ

Re weda muraya Awasan wana Kanisamata - Sunil Edirisinghe | Story | Lyrics | Meaning

රෑ වැඩ මුරය අවසන් වන කණිසමට නුඹෙ මුව පෙනෙයි පරවුණු කුසුමක් ලෙසට අරුණළු කැරලි වැටෙනා සඳ අලුයමට නුඹේ ලොවට රෑ වෙයි පෙර කළ පවට තුන් තිස් පැයේ දෑගිලි නිදි වරන්නේ නිල් එළියටයි පෙති ගෝමර දැවෙන්නේ මල් විය නොවෙද මේ දිය කර හරින්නේ මැෂිමද තිත ද මහ හයියෙන් අඩන්නේ නුඹෙ කඳුළැලි ද සයුරේ රැලි නගන්නේ හද සුසුමන්ද පවනක් වී හමන්නේ තනි නොතනියට හෙවනැල්ලද සිටින්නේ ඇඳුමද නුඹේ ජීවිතයද මහන්නේ

Kawuda Awe Kawuda Awe - Niranjala Sarojani & Abeywardena Balasooriya | Story | Lyrics | Meaning

	කවුද ආවේ කවුද ආවේ... ඔබට හොරා ඔබ හදේ ඇඳී උන් මිනිස් රුවයි ආවේ මිනිස් හඩක් නැති මහ මැදුරක් විය තනි මිනිසෙක් වසනා පාළු මකන්නට ඒ මහ මැදුරට ආවෙමි දුර ඉදලා සදා නොදැල්වු පහනක් විය ඝනදුර මැඳ රඳනා සඳා අවුළුවමි එවන් පහන් සිල රන්වන් රූ මවනා
ගේය පද: සුනිල් ආරියරත්න ගායනය: අබේවර්ධන බාලසූරිය / නෙරංජලා සරෝජනී තනුව: වික්ටර් රත්නායක

Me May Gaha Yata Dawasak da

මේ මැයි ගහ යට දවසක් දා වැස්සට අපි උන්නා රතු කැට වාගේ මැයි මල් පිපි පිපි අපට හෙවන දුන්නා මැයි මාසේ එක සැන්දෑ වරුවක සීතල වැහිපොද වැටෙන වෙලේ ආදර වියෝවක් සිතින් එබෙන සද වැහිපොද සේ නෙතු කඳුළු සැලේ වැහි පොද වැටුනත් ඉස්සර වාගේ මැයි මල් පිපුනත් රතට රතේ අප දෙදෙනෙක් නැත අද මා පමණයි මැයි ගස් සෙවනේ අඳුරු පෙනේ

Kandulu Bidak Ma wenuwen

	කඳුළු බිඳක් මා වෙනුවෙන් නොසැලෙන්නයි ඔබේ ඇසින් ආදරයේ අනුකම්පා අයැදින්නට එපා මගෙන්... කුළුඳුල් සෙනෙහස ඔබගේ පුදකලදා එකම සිතින් ඔබ දෙගුරුන් නොපැතූ මා ලොව තනිවේ නම් කඳුළු බිඳක් මා... එක මඟ යනමුත් කිසිදා හමු නොවෙනා දෙදෙනෙකු නම් තනිවෙන්නම් සැමදා මා ඔබ සැනසේ නම්...

Adaraye Ulpatha wuu Amma

ආදරයේ උල්පත වූ අම්මා මා ඔබගේ පුතු වූ ඔබ මතු බුදු වන දවසේ මා රාහුල කුමරුන් සේ සෙවණ පතා අද මෙන් පැමිණෙන්නෙමි සුළැඟිල්ලේ එල්ලී සඳ දිය කොට කිරි වතුරෙන් ඒ දියරෙන් මුව දෝවා දිව මතුරක් වන් නැළැවිලි ගීයෙන් මතකඉමා නැළැවූවා ජීවිතයෙන් ජීවිතයක් ගෙනදී ඒ ජීවිතයට කිරි දී පණ දී මා දැඩි කල අම්මා තුරුළට ගෙන අත් පා හැඩ ගස්වා නිදි ගන්වා යහන් ගැබේ සිහිනෙන් ගෑ සුවදක් මෙන් සිහි වෙයි ඒ කිරි සුවඳ ඔබේ දවසින් දවසට සෙනෙහස ළබැදී ගෙන දී දිවියට නව පණ ලැබ දී මා දැඩි කල අම්මා ගායනය: වික්ටර් රත්නායක ගේය පද : ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් සංගීතය : වික්ටර් රත්නායක

Sinahala Sindu Kiyana

83 කළු ජුලිය කාලේ දවසක රැ 12 ට විතර රත්න ශ්‍රී විජේසිංහයන්ගේ ගෙදර දුරකථනය නාඳ වෙනව,,අනිත් පැත්තෙන් කතා කරන්නේ ගුණදාස කපුගේ මහතා..
කපුගේ මහතා කියනවා එක්තරා සඟරාවක නමක් සදහන් කරමින් රත්න කොහොම හරි මේ මාසේ ඒ සඟරාව අරන් කියවන්න කියල..රෑ 12 ට විතර කතා කරලා මේ වගේ දෙයක් කිව්වම එතුමාට පොඩි තිගැස්මක් ඇති වෙන්නත් ඇති..

ඒ සගරාවේ තබුන සුන්දර කෙටිකතාවක් ...

මාතර පැත්තේ සිංහල ගැහැණු ළමයෙක් තමන්ගේ පළමු රැකියා පත් වීම විදියට උප පොලිස් කොස්තාපල් වරියක් විදියට බම්බලපිටිය පොලිසියේ වැඩ බාරගන්නවා,,එතනම යාපනෙනේ ඉඳල ආපු දමිල තරුණයෙකුත් රාජකාරි කරනවා..මුලදී දෙදෙනා අතර ඇතිවෙන හිතවත්කම පස්සේ දළුලා වැඩුණු ආදරයක් බවට පත්වෙනවා.
තරුණයා දමිල වීම හේතුකොටගෙන සාම්ප්‍රදායික ඇතිවෙන විරෝදතාවයන් ගැහැණු ලමයාගේ පැත්තෙන් එල්ල වෙනවත් සමගම ..

අවසාන ප්‍රථිපලය ලෙස දෙදෙනා හොර රහසේම විවාහ වී තරුණයාගේ ගම රට වන තල් රුප්පාවට පලා යනවා.

මේ සුන්දර ආදර කතාව කියවපු රත්න ශ්‍රී විජේසිංහයන්ගේ හිතේ හරි සොදුරු ගී සංකල්පනාවක් උපදිනවා මෙන්න මේ විදියට

සිංහල සින්දු කියන
නළලේ තිලක තියන කිරිල්ලි
තුඩින් හදවතක් අරගෙන
ගිනිගත් තල අරඹට ආවදෝ ඉගිල්ලී

දිව නුහුරු බසින් පෙම් කවි කී කුරුල්ලට වශී වී
ගිනි මලින් තැනූ මල් පොකුරක් අතට ගත්ත මනාලී
මධුසමේ මදුර කටු අතරේ පිපී වැනුන සුරූපී

ගිනි අවිත් එක්ක පෙමින් බදුන ව්හඟ සෙනග හාඩාවී
ඒ කඳුළු සිංහලට නගන්න නුඹට හැකිය ප්‍රියාවී
ආදරය න්ඹට බාරයි රැක ගනින් දේවතාවී

උපුටා ගැනීම :http://www.elakiri.com/forum/showthread.php?t=1313860